Działania Związku Rowerowych Miast Wielkiej Brytanii w 19 wybranych miastach doprowadziły do ponad trzydziestoprocentowego wzrostu podróży odbywanych na rowerze. O promocji jazdy na rowerze w miastach brytyjskich opowiadał na trzecim Kongresie Mobilności Aktywnej Phillip Darnton.
Do lat 60-tych ubiegłego stulecia jazdę na rowerze postrzegano w Anglii jako jedną z najważniejszych umiejętności, a sam rower był podstawowym miejskim środkiem transportu. Sytuacja diametralnie zmieniła się, gdy państwo zaczęło wspierać przemysł motoryzacyjny, jednocześnie zachęcając obywateli do kupowania samochodów. Znamienna jest tu wypowiedź brytyjskiego ministra transportu z 1963 roku: „wątpliwe jest czy istnieje jakakolwiek inna rzecz tak pożądana jak samochód rodzinny”. Słowa te stały się sygnałem dla brytyjskiego społeczeństwa do zmiany zachowań komunikacyjnych z aktywnych, związanych z codzienną jazdą na rowerze, na pasywne, związane z jazdą samochodem. Na efekty pro-samochodowej polityki rządu nie trzeba było długo czekać. Samochód stał się najpopularniejszym środkiem transportu, a status społeczny osób poruszających się na rowerze znaczenie się obniżył. Inwazja samochodów na ulicach brytyjskich miast sprawiła, że rowerzyści zaczęli obawiać się kolizji. Dodatkowo kierowcy samochodów zaczęli wrogo odnosić się do rowerzystów. W efekcie odnotowano spadek ruchu rowerowego.
Aby przywrócić rowerzystom należny status oraz miejsce na drogach eksperci ze Związku Rowerowych Miast Wielkiej Brytanii postanowi zdiagnozować największe problemy w promocji miejskiej jazdy na rowerze. Jednocześnie podkreślali, że rozwój transportu rowerowego wymaga pro-rowerowej polityki państwa, popartej planem strategicznym i adekwatnymi nakładami finansowymi oraz działaniami na szczeblu lokalnym. Warto tu wymienić działania marketingowe w szkołach i miejscach pracy, treningi jazdy na rowerze dla dzieci i młodzieży oraz tworzenie broszur informacyjnych, w tym rowerowych planów podróży.
Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez osoby odpowiedzialne za promocję roweru jako codziennego miejskiego środka transportu jest przywiązywanie nadmiernej wagi do propagowania kasków i kamizelek odblaskowych. Kreuje to obraz jazdy rowerem jako niebezpiecznej, dodatkowo zniechęcając potencjalnych rowerzystów, którzy są przywiązani do własnego stylu ubioru i nie przekonają się do założenia kamizelki oraz kasku.
Wiele miast tłumaczy brak infrastruktury rowerowej, w tym sieci tras rowerowych, ograniczonymi zasobami finansowymi. Jednak europejskie miasta, stawiające na promocję roweru jako codziennego środka transportu, odchodzą od kosztownych inwestycji w drogi rowerowe. Zamiast tego wprowadzają strefy ruchu uspokojonego (nierzadko obejmujące 80% dróg w mieście) czyli ulice, na których obowiązuje ograniczenie prędkości do 30 km/h. Pozwala to na pokrycie miasta spójną siecią przyjaznych rowerzystom tras, po których mogą się oni bezpiecznie poduszczać wraz z samochodami.
Badania przeprowadzone przez Związek Rowerowych Miast Wielkiej Brytanii pokazują , że aktywna polityka pro-rowerowa pomaga nie tylko w redukcji emisji gazów cieplarnianych, zmniejszeniu korków ulicznych ale także wpływa na poprawę zdrowia, pomagając walczyć z otyłością mieszkańców oraz zwiększa atrakcyjność turystyczną miasta oraz regionu. Każdy nowy rowerzysta odciąża system ochrony zdrowia w Wielkiej Brytanii. Oszczędności wynoszą 87 funtów rocznie w przypadku młodej osoby jeżdżącej na rowerze sporadycznie, aż do 382 funtów rocznie w przypadku osoby w starszej, korzystającej z roweru co najmniej 3 razy w tygodniu.
Efektem działań prowadzonych przez Związek Rowerowych Miast Wielkiej Brytanii jest wzrost liczby podróży odbywanych na rowerze o 33%, wzrost liczby rowerowych dojazdów do szkoły o 89%, a także 12-procentowy wzrost liczby dorosłych jeżdżących na rowerze. Rezultaty osiągnięte przez Związek Rowerowych Miast Wielkiej Brytanii to ewenement na skalę brytyjską.
